توضیحات:
قطبالدين لاهيجي از علمای اماميه قرن 11 هجري است كه از تلامذه ميرداماد (متوفي 1042 هـ.ق.) و با شيخ حرّعاملي (متوفي 1104هـ.ق.) و محدث كاشاني و علامه مجلسي معاصر بوده است. وي عالمي فاضل، متألّه و متبحّر در علوم و شاعر بود. داراي دو لقب بوده يكي بهاءالدين و ديگري قطبالدين يا لااقل در برههاي از زمان به لقب بهاءالدين و در برههاي ديگر به لقب قطبالدين ملقب بوده است.
قطبالدين متولّد لاهيجان از محلّه ميدان است و در اين محلّه ساكن بوده است. وي نوة پيله فقيه لاهيجي است و پدرش شيخ علي فقيه لاهيجي منصب شيخ الاسلامي لاهيجان را بر عهده داشت. پس از وي اين مقام به برادر بزرگ او جمالالدين محمّد تفويض شد و سه سال پس از وفات برادر اين منصب به قطبالدين محمّد رسید.
وی در سال 1086ق. برای مدتی در شهر پتنه هندوستان ساکن بوده و تفسیر خود را در آنجا به پایان رسانده است.
مرحوم لاهیجی داراي طبع شعر و قريحة شعري بود و این مطلب با ملاحظه آثار وی از جمله محبوبالقلوب و ترجمة صحيفة سجاديه، صريحاً آشكار ميشود.
برخي آثار و تأليفات:
1. تفسير شريف لاهيجي، در پتنه هند در سال 1086 هـ.ق. به اتمام رسانده و در چهار جلد چاپ شده است.
2. محبوب القلوب،اين كتاب مشتمل بر يك مقدمه و سه مقاله است. مقالة اولي در احوال حكمای قبل از اسلام و مقالة دوم در حكمای زمان اسلام و مقالة سوم در احوالات ائمه(ع) و بعض علماء و مشتمل بر خاتمهاي در بيان احوال خود (صاحب ترجمه) و آباء و اجداد اوست.
3. رسالة مثاليّه(فانوس خيال)
4. خيرالرجال في ذكر اسانيد من لايحضره الفقيه.
نمونه متن و جلد ترجمه :
![]() |